In het kerkje van Ginnum deze zomer, momenten van stilte en tot rust komen na een intens jaar, zozeer dat ik met moeite toe kon komen aan werk in atelier. Het was een verademing om de liefde voor geloof, natuur en kunst hier weer te voelen en me overgeven aan wat er komt. Ik ben letterlijk met mijn handen in de klei gaan werken.
Klei van het wad dus. Hierbij heb ik klei uit het wad naar de kerk gehaald en dit op doekjes geschilderd met mijn vingers. Vervolgens met de op kleur gemaakte verf hier overheen geschilderd. De kleuren zie ik in de handgevormde kloostermoppen waar de terpkerken zijn gebouwd. De wad~ tekening blijft zichtbaar en geeft een speels resultaat. Het wordt weer abstracter in mijn werk.
Elke dag werd ik omringd door dagpauwoogjes, een prettig gezelschap, het werden er opeens vijf! Twee bleven er achter die de weg naar buiten niet konden vinden. Met mijn theedoek ze gevangen en de vrijheid teruggegeven.
De boekjes van Christine Valters Paintner zijn weer mee, Earth, our original Monastery. ligt op de werktafel en het schrijfschrift ligt erbij. Natuur en contemplatie dus. Natuur zien als geheiligt door de Schepper, zoals de titel zegt. Mijn focus ligt op Visual Art Exploration. Working with the Materals of Creation. Een nieuwe wereld gaat open.
Marcel Proust zei het zo: ’the real voyage of discovery consists not in seeking new landscapes but in having new eyes’.
In Friesland is het klei van het wad en in mijn eigen omgeving bladeren van bomen, struiken en planten, verzameld aan de oever van de Regge. Ik ben hier aan het werk gegaan met voor mij een nieuwe druktechniek : ecoprinten.
